آخ آدم ناسپاس

اون روزها که خیلی هم ازشون نگذشته و از شدت چشم درد نمیتونستم چشمم رو باز کنم و امور روزانه
 خودم رو هم انجام بدم،پیش خودم گفتم آخ چشمای عزیزم قدرتون رو فهمیدم ،چقدر شما عزیزید !چقدر من احمق بودم که شما رو برای خوندن خزعبلات و ویدئوهای مسخره ی شبکه های مجازی به کار میگرفتم.آخ که اگر بهبود یابید دیگر از این دست استفاده ها از شما نخواهم نمود.آه فغان و صد فغان از این چشمان عزیزم از اینها که راهگشایم بودند.

آقا یک روز از بهبودی نسبی مون نگذشته بود که دوباره مثل خر چسبیدیم به گوشی،چه بسا بیشتر از قبل.

چقدر دیوونه م مگه نه؟

حالا یه خورده عاقل شدم.با برنامه ی stay free محدودیت زمانی گذاشتم برای برنامه ها مثلا حدود۶ تا ۷ دقیقه.برای چک کردن فقط .فعلا خوب بوده.آدم خودش که کنترل نمیکنه خودشو ،باید بسپاره به این و اون