لبخند مونالیزا ۳

بعله دیگه کار مادام کوری نوجوان و اقدس خانم و شراره خانم 

 رسیدن به پوست موزی که اقدس خانم گذاشت زیر پای مادام کوری، به خاطر اینگه شراره دختر خودش بره رقابت نهایی.اون موقع اون مادام کوری بیچاره که اولش به خاطر فیزیک هاروارد اومده بود مدرسه ی پاتیناژ اقدس خانم،افتا ه بود تو این قر و فر ای مسابقه

هعی

بعد خانواده ی مادام کوری ازش شاکی که چرا نمره هاش خوب نمیشه و کجا هی غیبش میزنه به بهونه ی کلاس و تمرین و پروژه ی فیزیک از خو نه میزنه بیرون ولی وضعیت درسیش چیز جالبی نیس

اونطرف اقدس خانم از شراره شاکی که دختر چرا تمرینا رو درس نمیای و وضعیتت افت کرده این مسابقه رو هم که گند زده کجا هی جیم میشی

که شراره میفرمایند من میخوام برم بت دوستام ریاضی و فیزیک بخونم ،از خودم بدم میاد وقتی تو کلاس ریاضی مثل احمقا از نفهمیدن دهنم بازه .دیگه نمیخوام پاتیناژ و حرفه ای ادامه بدم

مادام کوری هم از اون طرف بیخیال فیزیک میشه و میخواد همون پاتیناژو ادامه بده

قصه ی ما به سر رسید

این فیلمو خیلی سال پیش دیده بودم

شاید جزئیاتش کم و زیاد باشه

ولی کلیتی که ازش یاد گرفتم این بود که چیزایی که واقعا میخوام شاید یه القا از طرف جامعه اطرافیان باشه نه جیزی که واقعا میخوایم .تا توی موقعیتش قرار نگیریم نمیتونیم بفهمیم واقعا میخوایم یا نه

بی ربط به کار و بیکاری و شاغلی منم نیس

البته یه فیلم دیگه هم هست به اسم مونالیزا که اونم جریانش رو مفصل تر میگم

تو همین مایه هاس

و نقدی که به دخترای مدام دنبال شوهر داره و همینطور اونایی که رو علم و استقلال محض خانما زیاد زوم میکنن