چرا کتاب میخونم؟

اینکه این همه کناب میخونم نشان از فرهیختگیم نیس بلکه نوعی خریت هم

 هست.

یادتونه تو یکی از پستای خیلی قدیمی م در باره ی توضیح روانشناسی تغییر عادت قدیمی صحبت کردم؟

خلاصه اش این بود

چند سال پیش یه مطلبی تو مجله ی دانستنیها به قلم دکتر رجبی شکیب درمورد ترک عادت در شرایط پر  استرس  خوندم خلاصه ش این بود که ثبات و عادت کردن ارامش بخشه طوری که حفظ عادتهای قدیمی خنثی (نه لزوما خوب مثل نگاه کردن اخبار یا سریال تو یه ساعت خاص) حتی به سختی تو شرایط استرس زا برای آدما حکم مسکن رو داره .مثلا اگر به عنوان دانشجو شما عادت دارین روزانه  مجله یا روزنامه بخونین  ،تو روزای امتحانی با وجود کمبود وقت و الویتهای مطالعاتی بالاتر به خاطر اون ارامشی که رجوع به عادت و حفظ روال سابق داره شما  حاضرین باز یه وقتی برای روزنامه خوانی بذارین.احتمالا به همین خاطره که توسل به زور برای تغییر عادت  یا تصمیم برای تغییر عادت تو شرایط پر استرس خیلی راه به جایی نمیبره (شاید حتی جواب عکس بده و بیشتر برای حفظ اون عادت تلاش بشه)"

الان من نه وضع مالیم خوبه نه وقت اضافه دارم

ولی بیخوابی میکشم و میشینم کتاب اونم از نوع دیجیتالش میخونم که کلا کور شم

بله

دلیلش فرهیختگیم نیس

استرس دارم

کتاب خوندن از قدیم که خنگولی با وقت آزاد فراوان بودم جز برنامه های ثابتم بوده

ولی الان که همون خنگولم با وقت محدود متاسفانه به دلیلی که در بالا ذکر شد کماکان ادامه میدم چون ترک این عادت تو روزای استرسیم ،استرسمو مضاعف میکنه