افق ؟

حقیقتا اینقدر کار روزانه زیاده نرسیدم یه قدم هم برای تحویل کارا بردارم

نامه ی مرخصیم هم بلاتکلیفه،با خبر شدیم شرکت
 یه مبلغ هنگفتی هم ضرر فرموده

دیگه امیدی به حقوق این ماه هم ندارم

از اینجا هم بزنم بیرون دیگه کجا برم؟

و چقدر هنوز دلم برای فندق میسوزه به قهقهه هایی که با یه دونه دوستش میزنه و اینکه اگر کرونا نبود چقدر ادم دیگه بود که ازش چیزای جدید یاد بگیره و اجتماعی بشه.

یادمه تو عصر یخبندان ،سیت،سه تا تخم دایناسور پیدا کرده بود برای خودش ،یه شب که خواب بود این جوجه دایناسورا از تخم اومد بیرون  هر حرکت خنگولانه ای که سیت تو خواب انجام میداد ،این سه تا هم انجام میدادن  فندقم دقیقا با دوست یه سال از خودش بزرگترش همینه یعنی اگه اون بخوره زمین ،اینن خودشو میندازه زمین و هر هر میخنده

آه

خدایا شکرت

کاش این روزای وحشتناک سخت بکذره حتی اگه ما نباشیم

فرمودن که حداقل تا دو سال به زندگی با همین سبک عادت کنید

عجب روزگاری شده

دونمای افق بهبودن یه چیزای عجیبی از آب در اومده

تازگیا انگار بیشتر وفق پیدا کردم تا بهبود!

یه خورده اولویت بندی هم یاد گرفتم که تو نظم موثر تر هست

اولویت بندی هم نه اینکه یاد گرفتما!تازه فهمیدم ضرورت داره بودنش.

هم قدم خوبی هست:دی