افق بهبود ادامه

داشتم از ناکامی های خود در پس اسمهای ایگل و نمو و آهو میگفتم  

 یه وقتی لازم هست وقت بذارم ببینم من واقعا با این خصوصیت راحت هستم یا نه

مثلا من میبینم که یکی خیلی در شبکه عای اجتماعی فعال هست و فالوئر داره و عکساش کلی للیک میخوره و انگار خیلی اجتماعی هست

بله از دور جذاب هست برای من و من مدام از خودم باید بپرسم چرا من اینا رو نداشته باشم

اما وقتی خودم رو زیر و رو میکنم میبینم من از اشتراک این همه اطلاعات با بقیه چه به شکل متن چه تصویر راحت نیستم و در خلوت خودم راحتترم خوب طبیعی هست که پیج من کمتر شلوغ باشه کمتر با کسی بپلکم اصلا اجازه ی دسترسی به شخص غیر از اشناهام رو ندم پس  لازم نیست خودم رو بکشم و کلاس افزایش فالوئر برم

این دورنمایی که برای خودم ترسیم کردم ، این لباسی که برای خودم انتخاب کردم فقط پشت ویترین قشنگه

اگر به تن کنم معذب میشم

پس خودم رو شکنجه نکنم

سعی کنم بهتر بشم اما هر صفتی که از دور به نظر جذاب میاد،برای من قشنگ نیس