دانشگاه غازها

 رشد فوق سریع علم در ایران  بر کسی پوشیده نیست منتها من فکر میکنم قبل از این که این رشد تبدیل به سرطان شود باید فکری کرد. 

یه بار جستی ملخک

دیروز رفته  بودم برای مصاحبه.تجربه ی تلخ قبلیم ثابت کرد یه ریال پول براش خرج نکنم.(دفعه ی قبل یه مجتمع اموزشی اگهی زده بود و نوشته بود حضوری برای تکمیل فرم و مصاحبه کادر و مدیریت تا اونجایی که من دیدم همه خانم بودن بعدمنشی در حینی که دنبال فرم میگشت به من بده فرمودند:

دروغهای مادرانه

چند مدت پیش مادربزرگ زنگ زده بود و داشت تلفنی با مامان صحبت میکرد.در حین صحبت مامان چند تا "چشم" و "حتما" و "باشه" خیلی آشنا گفت و خداحافظی کرد.وقتی قطع کرد از مامان پرسیدم چی میگفت؟گفت:

کارفرمای باعرضه

دارم فکر میکنم اگر کارفرمای این جانب یک ذره عرضه داشت تا حالا باید ششصدهزار بار بنده رو اخراج می نمود حالا که عمیق تر فکر کنم بیشتر از سر دلسوزی هست که منو نگه داشته البته منم براش دلم میسوزه که همچین کسی رو با این بهره وری پایین نگه داشته  

مهمانی سلطنتی

این هفته ای که گذشت چند جا مهمونی دعوت بودیم.می تونم راحت یه کتاب مصور از سیر تحولات مهمانی ها در یک دهه ی اخیر چاپ کنم.کار خاصی نداره فقط کافیه ارشیو عکسهای گوشیمو چاپ کنم تا هر تصویر به جای هزار کلمه حرف بزنه.فعلا از همه ی مهمونی این هفته یکی ش خیلی توی دلم قلمبه شده و احتیاج به بسط داره: