بهتر ؟

ممنون دوستای خوبم.بهتر نیستم .دوست دارم با خیال راحت میتونستم برم بیمارستان بستری شم.چون سرفه هام قطع نمیشه.اکسیژنم روی مرزه.یکی از اقوام همینطوری شد.عادی عادی یه روز 

 یه روز گذروند و یه روز پا نتونست بشه و الان توی ICU هست.با درگیری شدن ۶۰ درصد ریه. به خاطر فندق نمیتونم برم بیمارستان.

اصلا خودم نمیدونم چطوری دارم میگذرونم

زندگی وقتی پاش بیفته نشون میده که از همه ی ما قوی تره.

اگه بخواد و حتی تو نخوای تو رو دنبال خودش میکشونه.اگه اون نخواد و تو بخوای چاره ای نداره ای به خواستن تو نیست و کنارت میذاره

کرونا رو به عنوان  جزئی از زندگیمون پذیرفته م.

ماسک میزنیم.آمار مرگ و میر چک میکنیم.خبر از مرگ میشنویم مرگ دوست آشنا ی دور و نزدیک.هر روز یه تعداد پرستار و پزشک و کادر درمانی و بهداشتی میبینیم که دارن میجنگن.ما هم زندگی میکنیم.میخوریم .میپوشیم.خرید میریم.فیلم میبینیم.تولد میگیریم.موهامون رو رنگ میکنیم.لاک میزنیم.....

آه کرونا هست ما هم هستیم.شاید ما نباشیم ولی اون هنوز باشه شایدم برعکس.

فقط یه دفع دلم خواست وقتم رو الکی تو گوشی نگذرونم و رفتم سراغ زبان و دولینگو. شاید  یه آغاز  خوب باشه