نون و تره

مشاور فندق گفت که پیشرفت قابل توجهی داشته

من دیگه خیلی ذوق مرگ شدم

بیخیال کار شدم فعلاالبته تا جایی که بشه.

نمیدونم تا کی بتونیم دوام بیاریم ولی این تاثیر پیشرفت فندق خیلی منو امیدوار کرد که ادامه بدم.

امتحان داشتم و از شدت اضطراب داشتم کور میشدم رسما نمی دیدم،مشاورم گفت اگر کلرودیازپوکساید داری بخور ،گفتم دارم از سری داروهای قبلی روانپزشکم.گفت یکی امروز بخور اگه دیدی عارضه ی حادی نداره روز امتحانم بخور

نگو تاریخشون گذشته بود ولی من دیگه خوردمش. کل دیروز خواب بودم

دیگه اضطراب رفت ولی گفتم دیگه امروز اگه بخوابم سر جلسه دیگه خواب خواب میرم

نخوردم.

امتحان رو هم با علم اینکه قبول نمیشم با آرامش خاطر دادم.

یکی از بکس دانشگاه مون رو هم دیدم.اون شمارمو گرفت ولی دیگه خبری نشده ازش تا الان.

این بود انشای من.

حالا مونده پول که از آسمون بیاد برامون و رو که من برم محل کار درخواست مرخصی مجدد کنم

دومی رو که دارم.

اولی مونده اونم خدا بزرگه.

کارگر ماهر

زنگ زده بودم به محل کار سابق ،برای چیزی

دیدم که چه تاثیر خوبی اونجا گذاشتم و واقعا منتظرن برگردم 

شروع کن

اول بپرید و بال را در بین راه برای خود بسازید.

چی تصور کردین

آیا تصور فرمودید که افق مثل بچه های درسخون رفت کتابخونه دیگه نشست درس خوند و از فضای مجازی خودش را نجات داد؟

هورا یکی منو کنترل کرد

بعله بعله بالاخره جواب داد و این اپلیکیشن محترم منو کنترل کرد.برنامه ی stay focused رو میگم.