از مزایای بریز و بپاش در مهمانی ها

درست است که من در پستهای قبلی در مذمت اسراف و پیچیده کردن مهمانی ها سخنها گفتم و آدمهایی که این کارها را میکنند تخریب نمودم 

 ،متاسفانه نهایتا خودم به آنها پیوستم ولی طبق اصل عینک خوش بینی توانستم مزایایی هم در این امر بیابم. البته تحت شرایط خاصی این مزایا ظاهر شدند.برای ظهور این حسن شما باید در مهمانی و تدارکات کاملا گوش به فرمان آقای همسر در امر ریخت و پاش باشید اگر گفت هم ژله هم شله زرد هم آش هم حلوا هم چهار پنج مدل میوه هم هندوانه هم خربزه و مسائلی از این دست شما باید گوش جان بسپارید به آوای ایشان( هر چند در زمینه ی غذا و دو مدل خورش و برنج بیشتر و بیشتر که مبادا کم بیاید بنده خودم را به نشنیدن زدم و زیرسیبیلی رد کردم)بعد از صرف غذا و جمع اوری ظروف به هیچ عنوان اصرارهای مهمانهای محترم در راستای کمک  در شست وشوی ظروف را نپذیرید و به مهمانی خود برسید پس از مهمانی از آقای همسر برای حمل زباله ها کمک خواسته و جلوی چشمان مبارکشان همه ی غذاهای باقی مانده را در سطل زباله ریخته و  درخواست های ایشان مبنی بر  نگهداری باقی مانده ی غذاها را تحت هیچ شرایطی نپذیرید.مرگ یک بار شیون هم یک بار،با این عمل شما خود را  برای بعداً  واکسینه کردیدو دیگر حتی در برابر وسوسه های خودتان برای بریز و بپاش مقاوم میشوید.اما اگر گول خوردید و پذیرفتید که این دفعه غذاها را در یخچال نگه دارید و به چشم خود نبینید که غذاها هدر رفته است سریال اسراف و دورریز غذاها ادامه خواهد داشت.(شما را نمیدانم اما اکثر غذاهایی که من  نگه داشتم معمولا عاقبتشان همان سطل زباله شده و علاوه بر بار اضافه ای که یخچال تحمل کرد ،انرژی ای که صرف خنک نگه داشتن شان شد هم به رقم اسرافکاری من اضافه شد-تازگی ها پروسه صرفه جویی در برق را هم کلید زدم ولی هنوز به چهل روز نرسیده که حسابش کنم)