ترس از بیمارستان ٢

گفتم اینقد شوکه شده بودم که وقتی برچسب زدن روی دستم برای تحت نظر بودن یه چیزی شبیه بستری شدن شنیدم احساس کردم  

 افتادم توی یه گرداب،الان؟بستری؟بچه؟نارس؟افت ضربان ؟دیگه به بقیه چیا سعی کردم فکر نکنم.

رفتم دکتر میگه سونوها به ترتیب بده،منم از آخر سونوها روگذاشتم ،گفت به ترتیب یعنی از اول به آخر،(حقیقتا من برام مهم نیس که دستیار تخصصی زنان چقدر توی این بیمارستان زجر کشیده بداخلاقی کشیده،امتحان تخصصش رو چقدر سخت گرفتن،من الان تو شوک کسی هستم که نمی بینم ولی مسئولش هستم )حقیقتا تعمیرگاه که میریم آخرین چک آپ ها رو از آخر میبینیم،جای بحث نبود نوار قلب گرفتم خوب نبود،هنوز به مامان نگفته بودم خودم از استرس داشتم می مردم نمیخواستم اونو هم نگران کنم ،خیلی طول کشید و نهایتا آقای همسر خودش زنگ زده بود   خلاصه نهار خوردیم نوار قلب دوم ،حرکات بهتر و بالاخره از به هر قیمتی انجا میخواستم بزنم بیرون دکتر گفت هحححتوب ضربانش  تازه فهمیدم یه سونو هم نوشتن که باید انجام بدم یه برگه ای بود نمیدونم چی بود باید  انگشت میزدم ،فقط یه لحظه صبر کردم ببینم چیه که پرستاربود  ؟ماما بود؟ نمیدونم خودش انگشتمو گرفت زد روی برگه،کلا من گیج و منگ فقط میخواستم از اونجا بیام بیرون

درد خودم کلا یادم رفت.یکی اومده بود بچه ش ماه نهم مرده بود ملت وایساده بودن به سوال و جوابش،با دکتر بحثش شده بود

من در دورترین فاصله ی ممکن نشستم که حتی صداشم نشنوم

گفتم دیگه تاشدید ترین درد زایمان نیاد سراغم نمیام بیمارستان